De camiño a casa

Como cada semana descarguei o programa de radio milenio 3 e funo escoitando no Ipod de camiño a escola.Esta vez ia sobre o unico caso de abducción extraterrestre en españa, erache ben interesante porcerto.Onte ,vindo cara a aldea, comentabao con meu pai e esto foi o que el me contou:

Eu cousas desas xa as teño vistas...Home , non ata ese punto de ver xente...Pero luces si...
Pois xa cho contei, non sabes?, aquela luz que vin coa tia cando eramos pequenos...

Corría o ano 1975, a aldea de Vilamaior eche unha pequena vila situada en terras Xalleiras.O alumbrado publico non se coñece, así coma moitas das novas tecnoloxías modernas.Chucho e Preciosa son un par de irmáns, de 6 e 8 anos, que viven unha vida do mais normal.O rapaz encargase de levarlle a diario o leite ao cura, e moitas veces enrreda vendo a televisión que ten o cura.Volve de noite ,cun fachuco de palla as veces,outras guíase pola costume na oscuridade.Hoxe volviu a enrredar, pero tamén foi algo culpa da sua irmá que o acompañaba.
-TEN COIDADO!-berrou de supeto chucho.
A nena,asustada e sorprendida, pegou un brinco.
-Que pasa?!
-Case pisas a bosta!!-respondiu o rapaz.
Era un dia normal, ian algo apurados ,porque xa era tarde,pero cando chegaron a ponte da balsa viron un reflexo.Nun segundo o reflexo converteuse nunha xigantesca bola de lume que ,suspendida no aire, parouse enrriba da coñecida c omo "ponte da balsa".A casa dos nenos estaba a uns metros escasos e os nenos,aterrorizados correron sen mirar atrás.A nena berraba:
-É O DEMOOO!